Амаль скончаны палявыя работы, вызначаны надзейныя лічбы намалотаў і ўсе мы шчыра дзякуем людзям, што дбаюць пра разнастайнасць і якасць прадуктаў харчавання на нашых сталах. Спрадвеку сімвалам дабрабыту лічыўся хлеб, а мясцовыя хлебабулачныя вырабы з’яўляюцца яшчэ і візітоўкай Петрыкаўшчыны – не здарма госці раёна набываюць гэтай прадукцыі паболей, бо ўжо занадта яна смачная. Як выпякаюць хлеб і чым жывуць нашыя пекары – мы і адправіліся запытаць да загадчыка вытворчасцю Жыткавіцкага філіяла Гомельскага аблспажыўтаварыства Ніны Татарыновіч.
Ніна Сцяпанаўна адразу ўводзіць мяне ў курс справы: “На дзень петрыкаўскія пекары выпякаюць 3,5-4 тоны хлеба-булачных вырабаў. Гэта 8 гатункаў хлеба, 12 найменняў белабулачнай прадукцыі і яшчэ 8 – кандытарскіх вырабаў. Чатыры змены з чатырох чалавек кожная працуюць 6 дзён на тыдзень, а ў суботу мы праводзім санітарны дзень – харчаванне патрабуе бездакорнага падтрымання чысціні”.
Зараз на хлебазаводзе распрацоўваюць новыя прысмакі, сярод якіх хлебцы — сухарыкі трохвугольнай формы з разынкамі. Акрамя гэтага крыху змянілася і рэцэптура любімага ўсімі фармавога хлеба: вывучэнне густу спажыўцоў паказала, што землякам даспадобы больш светлы-дробнапорысты гатунак з мінімальным выкарыстаннем жытняй абдзірнай мукі. Да святкавання Дня работнікаў сельскай гаспадаркі і перапрацоўчай прамысловасці АПК на традыцыйнай выставе гараджане і госці Петрыкава пабачаць не толькі каравай, але і пірагі з яблыкамі.
– Магчыма, нехта з цікавасці жадае даведацца, калі ўжо на нашых сталах з’явіцца хлеб з мукі новага ўраджаю. Адказваем – з 14 лістапада да нас пачнуць завозіць муку з зерня гэтага сезону. Ну а ў большасці сваёй наш асартымент даўно вызначылі самі пакупнікі. Заўсёды попытам карыстаюцца і нашыя прысмакі мучныя: грыбы-баравічкі і сувенірны пернік “Петрыкаў”. Апошні выраб, дарэчы, часцяком дораць гасцям нашага раёна, – адзначылі петрыкаўскія пекары. Кормяць яны, дарэчы не толькі землякоў, частка прадукцыі адпраўляецца ў суседнія Жыткавіцкі і Мазырскі раёны і таксама знайшла там свайго аматара.
На пытанне: як жа спячы такі хлеб, каб людзі набывалі яго і везлі праз сотні кіламетраў, каб пакласці духмяны бохан на стол у суседнім горадзе? Ці ёсць сакрэт у рэцэптуры? – Ніна Татарыновіч з хітраватай усмешкай адказвае: “Усіх таямніц я вам выдаць не магу, але адным сакрэтным інгрэдыентам падзялюся – мы калі пячом наш хлеб, укладваем у яго ўсю душу, вось ён і атрымліваецца такі духмяны і смачны”.
Арцём ГУСЕЎ, фота аўтара.
Оставить комментарий