Напярэдадні Дня медыцынскага работніка па добрай шматгадовай традыцыі ў Мінску падвялі вынікі прафесійнага конкурсу “Урач года Рэспублікі Беларусь-2022”. Прыемна зазначыць, што сёлета па выніках конкурсу лепшым урачом агульнай практыкі стала загадчык Капцэвіцкай амбулаторыі ўрача агульнай практыкі УАЗ “Петрыкаўская ЦРБ” Тамара Стакан.
“Вельмі прыемна, што маю працу так высока ацанілі, але перамога ў конкурсе – гэта заслуга ўсяго калектыву. У нас сапраўды цудоўная каманда!” – пасля слоў віншавання адзначыла Тамара Аляксееўна.
Загадчык амбулаторыі сціпла і ў той жа час з вялікай любоўю распавяла пра нюансы работы сельскай амбулаторыі, дружны калектыў аднадумцаў-прафесіяналаў, выпадкі з багатай урачэбнай практыкі.
З 2013 года загадвае Капцэвіцкай амбулаторыяй наша гераіня. Папярэднім месцам працы быў Рэспубліканскі навукова-практычны цэнтр радыяцыйнай медыцыны і экалогіі чалавека. Што прымусіла кандыдата медыцынскіх навук, вопытнага імунолага-алерголага змяніць накірунак прафесійных інтарэсаў і пераехаць у сельскую мясцовасць? Як падзялілася наша гераіня, вялікая прафесійная загружанасць яе і мужа, які, між іншым, таксама ўрач, у нейкі момант стала прычынай таго, што яны перагледзелі жыццёвыя арыенціры на карысць 3-х сыноў. Па прашэсці часу, упэўнены – рашэнне пераехаць у сельскую мясцоваць было правільнае: дзеці атрымалі належнае выхаванне і адукацыю, прывучаны да працы і пастаяннага самаразвіцця (старэйшыя жывуць і працуюць у Гомелі, малодшы – вучань мясцовай школы), а прафесійную практыку Тамара Аляксееўна па-ранейшаму мае багатую і разнастайную.
На сённяшні дзень у зоне прафесійнага клопату ўрача – 1790 чалавек, якія пражываюць на тэрыторыі Капцэвіцкага сельскага Савета, і 1810 – Ляскавіцкага (замяшчае вакансію).
На шчасце, павольны ўклад жыцця ў Капцэвічах дазваляе доктару надаць пацыентам столькі часу, колькі патрэбна. І нават крыху больш.
– Ні адміністрацыйная, ні навуковая праца не захапляюць мяне настолькі, як жаданне разабрацца ў кожным дыягназе, знайсці прычыну захворвання. Лячыць – гэта на ўсе 100% мая справа, – дзеліцца суразмоўца. – У сярэднім у амбулаторыю за дзень звяртаецца 30 пацыентаў. Жанчыны звяртаюцца часцей, у асноўным са скаргамі на высокі ціск і праблемы з сэрцам. А вось з мужчынамі складаней – яны неахвотна ідуць на прыём да ўрача, даводзіцца шмат размаўляць, пераконваць пачаць лячэнне. Запатрабаваны сярод насельніцтва дзённы стацыянар. Маем усяго толькі тры койка-месцы, таму, каб задаволіць попыт, арганізуем яго работу ў дзве змены.
Увогуле, імкнуся арганізаваць дзень так, каб спакойна пагутарыць з кожным чалавекам і глыбока ўнікнуць у яго праблемы са здароўем. Таму, на жаль, усю ўрачэбную дакументацыю даводзіцца весці дома ў вячэрні час.
Акрамя добрых узаемаадносінаў з мясцовымі жыхарамі, Тамара Аляксееўна плюсам сваёй працы ў сельскай мясцовасці лічыць прыроду краю. Пра што яшчэ можна марыць, калі на душы спакойна, а на сэрцы радасна. Хіба што, каб пацыенты мелі больш адказнасці за ўласнае здароўе.
Пра доктара адміністрацыя і калегі гавораць як пра сапраўднага прафесіянала, надзейнага і безадмоўнага. Пацыенты адчуваюць уважлівае стаўленне да сябе і адказваюць на гэта вялікай удзячнасцю і павагай.
Галіна КАЗАК, фота Арцёма ГУСЕВА.
Оставить комментарий