Усе мы маем жаданне жыць утульна – і гэта зразумела. Але часцяком імкненне да асабістага камфорту не атаясамліваецца з цывілізаванасцю і нават дачыняе немалую агульную шкоду. Маўляў, жыву як мне лепей, а астатнія мяне не хвалююць. Чаму так адбываецца, прапануем разгледзець на рэальным прыкладзе.
Працаўнікам ЖКГ выпадае адключаць водаадвядзенне ў паўночнай частцы раёна даволі часта. Сітуацыю ўскладняе і той факт, што да каналізацыйнай сістэмы мікрараёна на вуліцы Дружбы далучаны акушэрска-гінекалагічны корпус Петрыкаўскай ЦРБ. Такое становішча, як мінімум, раздражняе і стварае нязручнасці, але па якой прычыне адбываюцца адключэнне? З гэтым пытаннем мы і звярнуліся да камунальнікаў.
Начальнік вытворчасці вода-праводна-каналізацыйнай гаспадаркі Алег Ветошкін адзначыў:
“Адключэнні водаадвядзення звязаныя з няправільнай эксплуатацыяй каналізацыйных сістэм некаторымі жыхарамі мікрараёна “Паўночны”. Калі казаць прасцей, асобныя грамадзяне выкідаюць ва ўнітаз староннія рэчы. Вы б маглі вельмі здзівіцца, калі даведаліся, што забруджвае помпы каналізацыі, але самае праблемнае смецце, гэта сродкі гігіены, у прыватнасці – вільготныя сурвэткі”.
Вадаадвядзенне ад кожнай кватэры сыходзіцца да агульнага сцёку, якая, праходзячы праз помпу, скіроўваецца да цэнтральнай каналізацыі, а потым – да станцыі ачысткі вады. Як раз, калі плынь праходзіць праз помпу, у прыладзе застаецца ўсё смецце, якое нядобранадзейныя жыхары вырашылі наўпрост змыць ва ўнітаз.
Тлумачыць дэталі тэхналагічнага працэсу мне здаецца не варта, але ў агульных рысах прывяду некалькі лічбаў. Супрацоўнікі камунальнай службы падымаюць на паверхню і чысцяць некаторыя помпы па некалькі разоў на дзень.
Як мінімум раз на два месяцы ў “Паўночным” адбываецца поўная ачыстка і механізмаў, і калодзежаў. Для параўнання: у мікрараёне ваеннага гарадку гэтая працэдура праходзіць утрая павольней – прыкладна раз на паўгода.
– Пасля такіх капітальных ачыстак, што займаюць болей за поўдня і звыш 30-ці чалавека-гадзін, мы выцягваем на паверхню каля трох соцень кілаграмаў смецця. Тыя помпы, канструкцыя якіх прадугледжвае спецыяльныя змяльчальныя нажы, часам адключаюцца аўтаматычна, бо іх лязо разлічана на туалетную паперу, а не на сінтэтычныя матэрыялы вільготных сурвэтак, аднаразовых дзіцячых пялёнак, падгузнікаў ці цэлафанавых пакетаў.
Гэтая праблема суправаджае нас, як толькі з’явіўся мікрараён “Паўночны”. Зразумела, чым болей дамоў далучаецца да каналізацыйнай сістэмы, тым болей забруджваюцца попмы і тым часцей мы вымушаны адключаць водаадвядзенне для прафілактычных і рамонтных працэдур. Уявіце, толькі за паўгады тут згарэла пяць помпаў, якія мы замянілі на новыя. Кошт аднаго агрэгата – каля 13 тысяч рублёў. Чатыры з пяці няспраўных помпаў мы аддалі ў рамонт, адна, на жаль, ужо не рамонтаздольная. Рамонт кожнай прылады, між іншым, каштуе ад 1,5 да 3 тысяч рублёў.
Сітуацыя асабліва ўскладнілася з надыходам навагодніх святаў, бо ў кожнай кватэры гатавалі багата страў, усе прыводзілі сябе ў парадак перад тым, каб сесці за святочны стол, адпаведна з’явілася нашмат болей і смецця, – адзначыў выконваючы абавязкі начальніка ўчастка Петрыкаўскай водаправодна-каналізацыйнай гаспадаркі Іван Ткачэнка.
Мы накіраваліся да адной з помпаў, дзе як раз праводзілася прафілактычная ачыстка. Працаўнікі, адкрыўшы калодзеж, адразу звярнулі маю ўвагу на паўлітровую шкляную бутэльку, відаць з-пад алкагольнага напою, якая трымалася на плаву ў вадзе сярод іншага бруду. “Ніякім іншым чынам, як праз унітаз, гэтая бутэлька трапіць сюды не магла”, – адзначыў адзін з супрацоўнікаў. Праз некалькі хвілін, калі помпу дасталі, камунальнікі з дапамогай сцізорыка прачысцілі сопла: вільготныя сурвэткі, рэшткі дзіцячай цацкі, упакоўка ад салодкіх ласункаў і гігіенічных сродкаў.
Трапілі б вы на капітальную чыстку – маглі пабачыць хіба не ўсё, што ў нармальнага чалавека павінна быць у вядры для смецця. “Ва ўнітаз неахайныя гаспадыні і гаспадары спускаюць рэшткі садавіны, гародніны, трапляюцца косткі жывёл і галовы рыб. Знаходзілі мы і галаву немалога труса, але асабліва няёмка было, калі выявілі патопленае кацяня ў цэлафанавым пакеце.
Часам нават дзіву даешся, як увогуле людзям у галаву прыйшло і ўдалося змыць у каналізацыю некаторыя рэчы: нацельную бялізну, капронавыя калготы, прасціну для ложку. Аднойчы мы выцягнулі, уявіце сабе, рэч гардэробу верхняй вопраткі. Гэта мы ўжо не кажам пра мабільныя тэлефоны, нажы, цэлафанавыя пакеты”, – падзяліліся працаўнікі.
Вось і складваецца сітуацыя, калі людзі карыстаюцца створаным камфортам, але аніякай адказнасці не адчуваюць. Ігнаруюць яны паведамленне пра ўтылізацыю на ўпакоўках сродкаў гігіены, не выконваюць патрабаванні камунальнікаў. Спецыялісты ЖКГ намагаюцца працаваць з насельніцтвам, праводзяць тлумачальныя гутаркі, але эфект ад такіх сустрэч невялікі, маўляў, некаторыя разумеюць, але большасць, пэўна толькі выгляд робіць – бо смецця ў каналізацыйнай сістэме меней не становіцца.
Не асэнсоўваючы наступстваў свайго легкадумства, жыхары, па чыёй віне камунальнікі і вымушаны адключаць водаадвядзенне, абвінавачваюць камунгас, але калі пачаць спрэчку дэталёва, зводзяць прэтэнзіі да дзіцячай, па сваёй сутнасці, логікі: раз я плачу грошы – жадаю якасных паслуг! На жаль, такія разважанні – рэгрэс. Шкада, што многія не разумеюць: самыя простыя, першасныя рэчы залежаць у першую чаргу ад нас саміх: чысціня навокал, здароўе, пытанні бяспекі не вырашацца самі сабою, не закрыюцца спецыялістамі, калі сам чалавек не прыкладае да гэтага аніякіх намаганняў.
Арцём ГУСЕЎ, фота аўтара.
Оставить комментарий